зор

I

[زار]

1. нотавон, заиф; оҷиз, бечора; хор, забун, беқадру қимат; ошиқи зор, зиндаву зор, зору мискин, зору низор, хору зор; ҳоли зор а) аҳволи ниҳоят бад, ҳолати риққатовар; б) маҷ. бадбахтӣ, шӯрбахтӣ

2. бисёр; баланд, сахт: нолаи зор; зор гиристан бо нолаву фиғон гиристан, бо сӯзу гудоз гиря кардан

3. сахт мӯҳтоҷ, эҳтиёҷманд; зор будан ба чизе а) ниҳоят мӯҳтоҷ будан ба чизе; б) сахт муштоқ будан ба чизе; зор мондан бекасу бечора дар роҳ мондан

◊ очаи (модари) зори касеро нишон додан адаби касеро додан, ба ҷазои сазояш расондан (дар мавриди таҳдид мегӯянд); зор-зор гиристан бо тамоми овоз ё бо ғаму андӯҳ ва ғиреву фиғон нолидану гиристан

II

(зорр)

[زار // زار]

кит. зиёновар, зараррасон